Kendimi bildim bileli çok sevdiğim hayatımın en önemli hem meyvesi hem sebzesi. Çocukluğumu hatırlatan domates henüz paranın bize uğramadığı o yıllarda annelerimizin ekmek arasına koyup sepetle saldığı bir öğlen yemeği...
Pazar kahvaltılarının vazgeçilmezi. İnsanı romantik yaptığına inandıkları için avrupalılar tarafından aşk elması diye isimlendirilen eşsiz bir tat.
Mükemmel bir sebze gördüğümde ağzım kulaklarıma varacak kadar beni güldüren ve neşelendiren bir şey.
Şener Şen’ce Züürt ağa filmindeki çağrılısı unutulmayan bir tat. Elma misali ısırılarak yendiğinde ayrı bir lezzet uyandıran her öğünü tamamlayan bir besin. Sanırım sadece domatesle yaşayabilirlim.
iyiki varsin domates...
2 yorum:
ortaokul yıllarıma gerı dondum o donem orta okul dıyebır kavram vardı;o)dıkkatınızı cekerım ne orta mektep ne ılkogretım ıkısı arası.ve ben okulumuzun karsısındakı bakkal amcadan taptaze yan fırından alınmıs yarım ekmegın arasına dılınmıs mıs kokulu taze bahce domatesi dıldırdıgımı bazanda uzerıne kasar koydurup yedıgımı hatırlıyorum bugun gıbı.
domates herkesı eskılere goturen özelıkle bız yetişkınler çocukluk gunlerını hatırlatan çok onemlı bır tat ıyıkı varsın domates
Yorum Gönder